"მორცხვობდა, ვერ გადაეწყვიტა, სად წაეღო ხელები" - The New York Times-ი "კვარასთან" ინტერვიუს აქვეყნებს
"მას შემდეგ რაც ჩამოვედი, თავი სიზმარში მგონია" - ასე იწყებს საუბარს The New York Times-თან ხვიჩა კვარაცხელია, რომელიც აქცენტს ქართველი ფეხბურთელის განსაკუთრებულ მოკრძალებულობაზე აკეთებს. გამოცემა დეტალურად აღწერს "კვარას" განცდებს, რომელიც Grand Hotel Parker's-ის ტერასაზე "რკინის მოაჯირს უხერხულად ეყრდნობა და ცდილობს, დაძაბულობა არ შეიმჩნიოს".
"მორცხვობდა, ვერ გადაეწყვიტა, სად წაეღო ხელები - ცოტა დაბნეული იყო. ნებისმიერ შემთხვევაში, მისი საქციელი ბუნებრივია და ეს ინტერვიუს პროცესში არაერთხელ დადასტურდა.
ბოლო ცხრა თვის განმავლობაში სპორტის სამყაროში ხვიჩა კვარაცხელიას სახელი ერთ-ერთი მოწინავეა ყველაზე ხშირად მოხსენიებული სპორტსმენების სიაში. ყველაფერი ისე აეწყო, რომ როგორც ამბობს, ხანდახან თავადაც არ სჯერა.
"კვარას" შემთხვევა ცოტა განსხვავებულია: ის არ აღმოუჩენიათ 10 წლის ასაკში, როდესაც 15 წლამდე უკვე მილიონობით ნახვა აქვთ YouTube-ზე, ჰყავთ აგენტები და 16 წლის ასაკში დიდი კლუბები ყიდულობენ.
ის აღმოაჩინეს 21 წლის ასაკში, როდესაც ჯერ კიდევ რუსეთის საშუალო დონის კლუბში - "რუბინ ყაზანში“ თამაშობდა. "მას არანაირი პირობა არ ჰქონია, რომ მსოფლიოს ასე შეუყვარდებოდა“, - წერს გამოცემა.
"ყაზანში“ კონტრაქტის გაუქმების მერე, ბათუმის „დინამოდან“ 10 მილიონ დოლარად ის „ნაპოლიში“ გადავიდა. ეს ფაქტი კი იტალიური მხარის მიერ ორ-წლიანი თვალის დევნების შემდეგ მოხდა.
რამდენიმე თვეში ხვიჩას კლუბის გულშემატკივრებმა "კვარადონა" და "კვარავაჯო“ შეარქვეს. მალევე, საქართველოდან დაიწყო ჩარტერული რეისები ნეაპოლის მიმართულებით მატჩების განრიგის შესაბამისად. ამან კი გამოიწვია ის, რომ დიეგო არმანდო მარადონას სახელობის სტადიონზე "კვარას" ყოველ მატჩზე, გულშემატკივრებში პატარა ქართული კუთხე ჩნდებოდა საქართველოს დროშებით - ადგილობრივი და სპეციალურად თამაშისთვის ჩასული თანამემამულეებისგან შემდგარი.
"დასაწყისი იმდენად სიზმარივით იყო, რომ რაღაც მომენტში, მომიწია საკუთარი თავისთვის შემეხსენებინა, რომ ეს არ იყო ოცნება, ეს იყო რეალობა. უნდა მეპოვა ძალა საკუთარ თავში და ამ რეალობით მეცხოვრა", - იხსენებს კვარაცხელია. იხილეთ სრულად