როგორი იყო სექსუალური ცხოვრება შუა საუკუნეებში?
შუა საუკუნეების საზოგადოება სექსუალურ ურთიერთობებს მკაცრად განსაზღვრული რელიგიური, სოციალური და კულტურული ნორმებით უყურებდა. მაშინდელი შეხედულებები მჭიდროდ იყო დაკავშირებული ეკლესიის სწავლებით, რომელიც სექსს ძირითადად რეპროდუქციის საშუალებად მიიჩნევდა და მკაცრად განსაზღვრა მისი მიზნები და ფორმები.
ამ დროის ადამიანის სექსუალური ცხოვრება ხშირად კონტრასტული იყო იმ ეპოქის რეალობასთან და პირად საჭიროებებთან.
ეკლესიის გავლენა სექსზე
შუასაუკუნეებში, ეკლესიამ სექსი მხოლოდ ქორწინებაში დასაშვებად გამოაცხადა და ისიც მხოლოდ შთამომავლობის გაჩენის მიზნით. სიამოვნების მიღება სექსუალური აქტით ცოდვად ითვლებოდა, ხოლო „უკანონო“ სექსუალური ურთიერთობები, მათ შორის, ქორწინების გარეთ ურთიერთობა, დიდი ცოდვა იყო და ხშირად სასტიკი დასჯით სრულდებოდა.
ამავე დროს, ეკლესია დეტალურად განსაზღვრავდა „სათანადო“ სექსუალურ აქტს: პოზები, ქცევა და დროის შესაფერისობა მკაცრად რეგლამენტირებული იყო. მაგალითად, აქტს უნდა ჰქონოდა მხოლოდ მისიონერული პოზა, ხოლო კონკრეტულ დღეებში, როგორიცაა მარხვის პერიოდი, სექსი აკრძალული იყო.
ქორწინება და სექსი
ქორწინება შუა საუკუნეებში ძირითადად იყო ოჯახების შეთანხმება და არა რომანტიკული კავშირი. მეუღლეებს შორის ურთიერთობები ხშირად იყო ფუნქციური, და ემოციური ან სექსუალური კმაყოფილება უკანა პლანზე იდგა. თუმცა, ის ფაქტი, რომ სექსი შთამომავლობის გაჩენის აუცილებელი ნაწილი იყო, მეუღლეებს მაინც აიძულებდა სექსუალურ კავშირს.
სექსუალური აღგზნებისა და ცოდვის აღიარება
სექსუალური სურვილები ცოდვასთან იყო დაკავშირებული. შუა საუკუნეების ხალხი ხშირად მიდიოდა მონასტრებში აღსარების სათქმელად, რათა სექსუალური ფიქრები და აქტები მოენანიებინათ. იხილეთ სრულად