ტრადიციები და ჩვეულებები, რომელიც მცირე ხალხებში შემორჩა, ხშირად აოცებს თანამედროვე ადამიანს. მაგალითად, უკიდურეს ჩრდილოეთში მაცხოვრებელი ჩუქჩები პატივს სცემენ თავიანთ უძველეს კანონებს, რაც თანამედროვ

ინდოეთის ჩრდილო აღმოსავლეთ ნაწილში არის ასეთი სოფელი აპატანი, სადაც ძალიან მეგობრული და სტუმართმოყვარე ხალხი ცხოვრობს. გასაოცარი კი ისაა, რომ ქალების უფროს თაობას ცხვირზე აი ასეთი საცობები აქვთ ჩამა

ვოდაბე Wodaabe პატარა აფრიკული ტომია, რომელიც ფულანის ეთნიკურ ჯგუფს მიეკუთვნება. მათი რაოდენობა 100 000ს არ აღემატება და ძირითადად ნიგერიის, ნიგერის, კამერუნის, ჩადისა და ცენტრალური აფრიკის რესპუბლ

ბერძენი მწერალი აპოლონ როდოსელი აღნიშნავდა კოლხებში ჯერ კიდევ ახლაც ცოდვად ითვლება მიცვალებული მამაკაცის ცეცხლით დაწვა. არც ის არის წესი, მიწაში დაფლან და ზემოდან ტაგრუცი დააყარონ. მათ ხარის მოუთელა

სწორფრობის იგივე წაწლობის ტრადიციის შესახებ ბევრმა იცის, თუმცა ტრადიციის შესახებ არასწორ ინფორმაციას ფლობს. ზოგი მას არასწორ რიტუალს უწოდებს და მის გაქრობასაც სწორედ ამას უკავშირებს. ცხადია ის ფაქტი,

ჩინელი გოგონა, ლი ზიქი 90იან წლებში დაიბადა და სიჩუანის პროვინციის მთებში გაიზარდა. მას სხვებივით ბედნიერი ბავშვობა არ ჰქონია. როცა პატარა იყო, მისი მშობლები განქორწინდნენ, მამა კი ადრე გარდაეცვალა.

პირაჰანის ტომის ინდიელები საკუთარ შვილებსაც კი ვერ ითვლიან და არა იმიტომ, რომ ძალიან ბევრი ჰყავთ, არამედ, უბრალოდ, ndash თვალა არ იციან. ისინი ბრაზილიაში, ამაზონის ჯუნგლებში სრულ იზოლაციაში ცხვრობენ

გასული საუკუნის შუა წლებამდე იაპონიაში ნამდვილად ძალიან საინტერესო ჩვეულება არსებობდა სახელად იობაი იო ღამე ბაი ხოხვა. ამ ჩვეულების არსი კი შემდგომში მდგომარეობდა ახალგაზრდა იაპონელი მამაკაცებ

ყველა ხალხსა და ქვეყანაში სისხლის აღება შურისძიების ერთერთი სახეობა იყო. სისხლის აღების ადათი საქართველოში სვანეთსა და ხევსურეთში იყო გავრცელებული. ხევსურული რჯულით სისხლის აუღებლობა თემში უდიდესი

მარიამ ინაბა რამდენიმე წელია, იაპონიაში ცხოვრობს და მეუღლეც იაპონელი ჰყავს. სხვადასხვა დროს სხვადასხვა სამსახურში უმუშავია, ბოლოს ერთერთ რესტორანში ადგილობრივებს ქართული კულინარიის შედევრებით უმასპინ

ახალი წელი ერთერთი იმ ტრადიციათაგანია, რომელიც მსოფლიოს დიდ ნაწილს აერთიანებს და ყველას საერთო ზეიმში რთავს. მიუხედავად ამისა, არსებობს უამრავი განსხვავებული წესი და ტრადიცია, რომელიც სხვადასხვა ქვეყ

დღეს მცხეთას აკურთხებენ. როგორც ინტერპრესნიუსს საპატრიარქოდან აცნობეს, ხარების დღესასწაულთან დაკავშირებით, პატრიარქის მოსაყდრე, მიტროპოლიტი შიო, საღმრთო ლიტურგიას სვეტიცხოვლის ტაძარში 1000 საათზე,

შვეიცარიაში ახალი წლის დასაწყისს Silvesterს უწოდებენ და შვეიცარიელების უმეტესობა მას ფოიერვერკებით, გემრიელი კერძებითა და კარგი ღვინით აღნიშნავს. ყველა შვეიცარიული ქალაქი ახალი წლის დადგომას ინდივი

საახალწლო ნაძვის ხე პირველად დედასთან ერთად 3 წლის ასაკში მოვრთე, მაშინ მეგონა, რომ დედამ ეს ცერემონიალი ჩვენს, გასამხიარულებლად მოიფიქრა. საშობაო ხეს ხილი და ტკბილეული ჩამოვკიდეთ, მეტი დამაჯერებლობის

მომსახურე პერსონალისთვის ჩაის დატოვების ტრადიცია ინგლისში ჩაისახა და შემდეგ მთელს მსოფლიოს მოედო. მაგრამ საინტერესოა რატომ ტოვებს ზოგიერთი ადამიანი გულუხვ ჩაის, ზოგიერთი კი არა და რატომ ითვლება ზოგიერ

რა არის თქვენი პირველი ასოციაცია იტალიის ხსენებაზე გახსენდებათ, რომ ყველა გზა რომში მიდის, თუ ის, რომ ყველაზე დაუვიწყარი სიყვარულის ისტორიები მხოლოდ ფლორენციაში ხდება იქნებ თვალებს ხუჭავთ და წარმოიდ

ტელეკომპანია BBC საქართველოს შესახებ 4 ფილმს აჩვენებს, ამის შესახებ ტურიზმის ეროვნული ადმინისტრაციაში განაცხადეს.ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტროს ტურიზმის ეროვნული ადმინისტრაციის ორგა

სოფელი, სადაც სახლებს შესასვლელი კარებები არ აქვს, მოსახლეობის ქონებასა და ძვირფას ნივთებს კი, მათი რწმენის თანახმად, ღვთაება შანი იცავს. ეს ინდოეთში მაჰარაშტრას შტატში მდებარე სოფელ შანი შინგნაპურის